من خوابمو بيدار که ميشم تو ديگه نيستي پيشم
بايه نامه  بالا سرم که توش نوشتي تو ي بازي شطرنج عشقمون  کيشم
عشق بي وفام نيستي ومن حتي شبا چشم به  درب حياطم
حالا که ميري با يکي ديگه من چشم به راهتم
اين رفتنت شده بغض ابدي توي گلوم
تو رفتيو با يه خنده گفتي توام منتظرم نمون
بگو تو اين شب بي کسيم چطور بسازم با نبودت
گفتي من  ميرم برگشتني ميام بالاسر تابوتت
قلبم تو بوديو نبضم با وجود تو ميزد
از وقتي که رفتي حتي تيک تاک ساعتم نزد
ديگه نميدونم با چه هديه اي بکنم دلت رو شاد
نخواستي بموني منو سپردي به دست باد
ديگه جون نوشتن ندارم ميگم آخرين حرفم
آرزوي رسيدن به توتا ابد مي مونه توي قلبم
...............شعرخودم

ر
چي بگم من دل بيمار
منو دوس نداره اون خوشگله يار
به من ميل نمي کنه اون يار
منو دوس نداره اون خوشگله يار

اين محبت که ميگن اين تموم نشدني بهاره
شب و روز نداره اين دردو همه  داره
اين حرفو نمي شنيدم که گفتن عشقي رو داره
کاش کر مي شد گوش من يار"منو دوس نداره اون خوشگله يار

اونو توصيف مي کنه اين حرفا
اونو توصيف مي کنه غزل ها
قلم عاجز ميشه نمي تونه بنويسه
جسارت نمي کنه دست هام

گفتن از اون دست بکش اونقده  وجود داره زيبا
واسه من يه زيبا هست که منم دوست نداره اون يار
چي بگم من دل بيمار
منو دوس نداره اون خوشگله يار
به من ميل نمي کنه اون يار
منو دوس نداره اون خوشگله يار

به من عذاب ميدي  به من ظلم بکني هرچقدر
مي موني توي قلبم حتي اگه دوسم نداشته باشي يکم
جدا شدن از تموم خانواده ام وطنم ترک مي کنم من
بزار خوش حالشه اين بارمنو دوست نداره اون خوشگله يار

تو دلم عشق و محبت من با اميدش زندگي مي کردم
اگه نفرت هم مي کرديش"من با اميدش زندگي مي کردم
فکر مي کردم دوسم داره اول"من با اميدش زندگي مي کردم
برا چي شدم اميدوار منو دوست نداره اون خوشگله يار

چقدره کردم تمنا بازم راضي نشد اون
اونقدره کشيدم امتحان بازم راضي نشد اون
گفتم اين جونم واسه تو قربان بازم راضي نشد اون
اين چه درديه پروردگار منو دوست نداره اون خوشگله يار

يادمه مي گفت وقتي عشقي نبود وفاداري چي رو مي کردي؟؟؟
گفتم وفاداري عشقي رو که توخيال فکرمي کردم هست اما در واقعيت نيست
پس مهر واقعيت داستان مادر بزرگ را ميزنم که حق با اون بود هميشه يکي بود يکي نبود
_______________________________________

درشهرغريب خريدار دل تنهاي باوفاي ما کيست
دل تنهاي من دراين شهرغريب خريدار وفاکيست
درپيله تنهايي من هيچ کسي جزخودمن نيست
دل را به که بسپارم دلدار وفادار که دگرنيست

_____________________________
درشهرمردگاني که در انجاسکوت حاکم است
فرياد نزن  آرام باش که دگر مرده اي زنده نخواهد شد
و مرده اي که به سکوت ابديت پيوسته است
نبض گرفتنش بيهوده است نبض نگير

________________

این شعرهام ساخته خودم بود خوش حال میشم نظربدین بگین چطور بودن مرسی فداتون فعلا

دوباره فال قهوه

دوباره تویه فالمی

من تو خیالتم

اگرچه تو بی خیالمی

دست گذاشتم رويکي،که يه گوشون خاطرخواهشاّ...همشون هنر دارن يا شاعراّ يا نقاشاّ
ياکه پشت پنجره اش باگريه گيتار ميزنن...ياکه مجنون ميشنو،توکوچه ها جار ميزنن
دست گذاشتم روکسي که عاشقم نمي دونست...سربودم از خيلي هاو لايقم نمي دونست
دست گذاشتم رو يکي که مجنون و ديوونه اشن...همه ي شاهزاده ها دربون دوره خونه اشن
دست گذاشتم رو کسي که رنگ چشماش روشنه...شمشاد همسايمون پيش قده اش يه سوزنه
دست گذاشتم رو يکي که طمع چشماش عسله...کمترين شعري که ازاون ميشنوي غزل
دست گذاشتم رو يکي که ماه ازش طلب داره...خورشيد از شعله چشماي اونه که طب داره
دست گذاشتم رو يکي که همه دوروبرشن...مريدشن،ديوونه اشن،مجنونشن،پرپرشن
دست گذاشتم رويکي که عاشقاش زيادين...همه جورشودارن هم عجيبن هم عادين
دست گذاشتم رو يکي که نه سفيد نه سياه...ظاهرش گندميه امه به چشمم کيميا
دست گذاشتم رو يکي که داشتنش خواب هنوز...کمترين شاگردچشماش خودمهتابه هنوز
دست گذاشتم رو يکي که اون منو دوس نداره...من تو پاييزامو اون اهل يه جاتو بهاره
دست گذاشتم رو يکي که شعرمو گوش مي کنه...آخرين بيت رو مي خونه و فراموش مي کنه
دست گذاشتم رو يکي که يه کهکشون قايق اِشن...انقده دوسش دارن هرکي خوبه،عاشقشن
دست گذاشتم رو يکي که خنده اشم نفس داره...توتموم نقشه هاي خوب دنيا دست داره
دست گذاشتم رو يکي که دست گذاشته روهمه...ولي هرکسي روکه تو نشونش بدي ميگه کمه
دست گذاشتم رو يکي مارو چه به فرشته ها...برو شاعر تو بمونو دست نوشته ها

دست گذاشتم رو کسي که از تو خنده اش مي گيره...اين رو دلم ميگه،ميگه و بعدش ميره
دست گذاشتن روکسي آسونه اما ساده نيست...تو اينجور بازي ها خوب،هميشه اراده نيست
مي نويسم که ديگه رو هيچ کسي دست نميزارم...ولي نه...دروغه من هنوزم دوسش دارم
دست گذاشتم حالارو قلبمو،چشم رو سرم...تامثل قصه ها از يادم خوب ببرم
ولي دست،عاقل تر موند روهمين يکي...چرابزارمش رو سرو چشام الکي

شب ها طولاني بودن وقتي که روزهاي من بر دورتو مي گشتند
قدمهايم را مي شمارم دعا مي کردم که زمين در ميان ما نيفتد دوباره
مادرم مرا متهم به از دست دادن عقلم کرد ولي قسم خوردم که خوب هستم
توبرايم يک آسمان آبي را مي کشي و برمي گردي وبه بارانش تبديلش مي کني
ومن در بازي شطرنج تو زندگي کردم ولي تو قوانين را هر روز عوض کردي
درتعجبم کدام نسخه ازتو در پشت تلفن خواهم داشت امشب
خوب من از جواب دادن دست کشيده ام واين نوشته براي باخبرکردنت است

عشق من.حالا که رفتي همه چيز را مي بينم
فکرنکردي که من خيلي جوان بودم تا اذيت بشم
دختري درآن لباس تمام راه را تاخانه گريه کرد
بايد مي فهميدم

خوب شايدبخاطرمن باشه و خوش بيني کورمن که سرزنش بشه
وشايد از تو واحتياجات بيمارت باشه
تاعشق بورزي وسپس پس بگيري
واسم من را به ليست طولاني خائناني که نمي فهمنداظافه مي کني
وبا افسوس به عقب نگاه مي کنم
وقتي که اهميت نمي دادم که مي گفتندبا تمام سرعت فرار کن

عشق من.حالا که رفتي همه چيز را مي بينم
فکرنمي کني من خيلي جوان بودم  تا اذيت بشم
دختري در آن لباس تمام راه را تا خانه گريه کرد

عشق من.حالا که مي بينم همه چيزاشتباه بود
فکرنمي کني 18 خيلي جوانه تاوسيله بازيچه بازيهاي تاريک وپيچيده ات شوم
وقتي که زياد عاشقت بودم بايدمي فهميدم

متخصص"ببخشيد"هستي
ورشته هارا تار نگاه مي داري
هيچ وقت تحت تاثير قرار نگرفتي که در امتحاناتت دردم مي گرفت
تمام دخترهايي که خشک مي کني وچشماني خسته بدون حيات
چون آنهارا سوزانده اي
ولي من کبريتت رابرداشتم قبل از اينکه به آتش کشيده بشم
پس حالا نگاه کن
من مثل آتيش بازي مي درخشم
دربالاي شهرغمگين وتهي تو

عشق من.حالا که رفتي همه چيز را مي بينم
فکرنکردي که من خيلي جوان بودم تا اذيت بشم
دختري در آن لباس تمام راه را تاخانه گريه کرد
حالا که رفتي همه چيز را مي بينم

فکرنمي کردي من خيلي جوان بودم که اذيت بشم
دختري در آن لباس ترانه اي برايت نوشته
بايد مي فهميدي
فکرنمي کردي من خيلي جوان بودم؟
بايد مي فهميدي
_______________________________________________________________

دوباره امشب آنجابودم
قه قه هاي زوري.خنده هاي ساختگي
همان مکان قديمي خسته کننده وتنها
ديوارهاي عدم صميميت
جابه جايي چشمها و پست هاي خالي
ازبين رفت وقتي که چهره ات را ديدم
تنها چيزي که مي تونم بگم اينه که ملاقات تودلربا بود

چشمانت زمزمه کرد"باهم اشناشديم قبلا؟"
نيمرخ تودرآنطرف اتاق
راهش را به طرف من باز مي کند
مکالمه سرزنده شروع مي شود
مقابله باتمام اظهارات سريع تو
مثل رد شدن وبدل شدن يادداشت در اختفا

تنها چيزي که مي تونم بگم اينه که ملاقات تو دلربا بود
اين شب جرقه زننده است.رهايش نکن
من در راه خانه شگفت زده وسرخ شده ام
تمام وقت را تا ابدخواهم گذراند در حيرت اينکه آيا فهميده اي من از ملاقات باتو مسحور شدم

سوالهاي طولاني مرابيدار نگاه داشت 2 صبح به چه کسي عشق مي ورزي
درشگفت بودم تاوقتي که بيدار بيدار شدم
و حالا به عقب و جلو قدم مي زنم
در آرزوي اينکه پشت درمن باشي
ودر را باز مي کردم وتو مي گفتي"سلام"

ملاقات کردن باتو دلربا بود
تنها چيزي که مي تونم بگم اينه که ملاقات تو دلربا بود
اين شب جرقه زننده است.رهايش نکن
من در راه خانه شگفت زده وسرخ شده ام
تمام وقت را تا ابدخواهم گذراند در حيرت اينکه آيا فهميده اي من از ملاقات باتو مسحور شدم

اين من هستم که دعا مي کنم
که اين اولين صفحه باشد
نه جايي که سطرداستان تمام مي شود
افکار من اسم تورا اِکو خواهد کرد
تا موقعي که دوباره ببينمت
اين کلماتي است که درخود نگاه داشتم
چنانچه خيلي زود در حال رفتن بودم

"من ازملاقات باتو مسحور شدم"

خواهش مي کنم عاشق کسي ديگرنباش
خواهش مي کنم کسي رانداشته باش که منتظرت باشد

این شعرهاساخته خودمه نمیدونم خوشتون بیاد یانه اما خوش حال میشم نظرتونو بگین

کاش هيچ وقت باهم اشنا نمي شديم
با اين عشق نا اميدانه زندگي نمي کرديم
پشيمون نيستم اما....
خيلي متاسفو پريشونم
اون روزي که تورو ديدم رو هيچ وقت فراموش نمي کنم
اون صورت مهربونو شيرينتو
تو درونم آتيش زدنه اون نگاه تو
ازياد نميبرم
تو زمون هايي که باهات خيلي خوش بودم
نميدونستم بينمون وداعو جدايي هم قراره بيوفته وتو منو فراموش مي کني
به اين چيزا که اون موقع فکرمي کردم منو خيلي مي ترسوند عشقم
ولي اشکال نداره ...زير سايه عشقم مي شد بارنج زندگي کرد
اما...اگه توام کنار بودي
فراموش نکن عشقم
بااين نامهربونيات بازم پيش هم بوديم
کاش هيچ وقت باهم آشنا نمي شديم
با اين عشق نا اميدانه زندگي نمي کرديم
اشکام از رو گونه هام سرازير ميشه آروم آروم
از اين جدايي که بينمون افتاده هلاک ميشم
تموم شدن اين عشقو اصلا نمي خوام
اما يکم که فکرمي کنم مي ترسمو نفس کشيدنم سخت ميشه
تپش قلبم خيلي کم ميشه
وقتي به نبودنت فکرمي کنم
اين چه درد بزرگيه اين عذاب آوره خداي من
اما ميدونم تو اين عشقو فراموش مي کنيو بايکي ديگه ازنو شروع مي کني
سرنوشتمون اينطوري رقم خورد
واي کاش اصلا آشنا نمي شديم
با اين عشق نا اميدانه زندگي نمي کرديم
خداحافظ معشوق ام
خداحافظ عشقم
خداحافظ
ديگه بدون تويه لحظه ام زندگي نمي کنم
خداحافظ

اين عشق نا اميدانه امو وارد قلبم مي کنمو
باچشم هاي پراز اشک باهات خدا حافظي مي کنم
من نتونستم فراموش کنم انشاالله تو مي کني
اون زندگي که هميشه منتظرش بودي روباکسه ديگه شروع مي کني
بوس کن منو دروغکيو ازم جداشو
ولي يادت باشه اون عشقي که من به تو دارموبه هيچکس ديگه نخواهم داشت

تو دود سيگارميو من مثل اتيش
وارد بازيي شدم که گفتن توباختيش

 بي تو زندگيم حتي ثانيه هام ايستاد
من شاگرد خوب" تو مثل بدترين استاد

اي يار يار يار"دلم خون گريه کرداين بار
بي تو آغوشم بسته نرو تنهام نزار اي يار

باور کردم عشقتو مثل بچه هاي معصوم
همه لحظه هام تو شدي حتي آرزوم

مي خواي بري؟

بدون بهونه بروبيدار نکن خاطراته خفته ارو
صدات همون صداست اما نگاهت غريبه
داري ميري ياد باشه عشق من همينه
تو يه گل تو باغ آرزو هام ولي پرپرميشي روزي
تو عشق پاکم ميموني نفسامي که هنوزي

سلام امیدوارم خوب باشین این شعری که می نویسم برگرفته شده از آهنگ میثم هارد بوی هستش آهنگش خیلی بادلم احساساتم بازی می کنه خیلی این اهنگشو دوست دارم و دوست داشتم تو وبلاگم باشه امیدوارم شماهم خوشتون بیاد

خانومی بدون این اهنگ فقط برای تواه
خانومي قبل از اينکه به خواييم همو ترک کنيم مي خوام مثل دفعه هاي قبل منو درک کني
خانومي تو بامزه ايو چشاي زاغ داري ولي ما توي زندگي يه سينه اي داغ داريم
بميرم واسه اون گونه هاي نم ديدت ميدونم منو مي خواد چشاي غم ديدت
عزيزم قلبم هميشه پيش تو اسيره خانوم زير شما فرش زير من حصيره
مگه اينکه معجزه بشه اين عشق نميره يا وقتي باتوام قلبم آروم نگيره
گوش کن خانوم بزار بکنم صحبت ما مجبوريم بگيريم يارانه دولت
تو با من فرق داري ما مال جنوب شهريم شبا کلبه مي خوابيم روبه جنوب غربي
شما شبا رو تخت پرغو مي خوابي ولي ماسقفمون آسمون مهتابي
من که تورو خواستم بابام سرمايه دار نبود خونه امون گرم ترين تو سرماي سال نبود
هرکي تورو بخواد بايد باباش پولدار باشه اوميدوارم بالا خواه تو پولدار باشه
مثل من عاشق و ديوونه ات خوب باشه اگه بنزنداره زير پاش کوپه باشه
اميدوارم تورو جاهاي خواص ببره کادو واست انگشتره الماس بخره
آرزوي من واسه تو يه جاي با کلاسه که واست بخرم يه فنجون کافه گلاسه
متاسفم که کاري ازم بر نيومد جيب من خشکو برگ سبز تر نيومد
ولي تو هستي پولدار ترين دختر رشت من هميشه بوده هفتم گروي هشت
يه حرفاي هست که پشت ميکروفن نمي تونم بگم يه مسايليم هست که من نمي خونم يکم
پدرت بهم گفت ديگه رشت تورو نبينم گفتم جوونمو ميدم يه قطره اشکتو نبينم
خودت بخواي بابات نميزاره بامن باشي تو سختيا ريفيق فابم باشي
حتي خداهم ميگه عشقتو بده بره شعرمن ديس لاو نيست همه اش دردو دله
تو واسم ارزش داري قد صداوو کارم اگه جداهم بشيم ازدور هواتو دارم
نه اينکه بيخيالتشمو به فکرت نباشم من هميشه مي خواستم تو بغضت صداشم

خانوم بدون نفسم هميشه بوي تو داره طعم لبات عطرتن بوي بهاره
خانومي عکس تو هميشه روي ديواره يادگاريت از اين به بعد دود سيگاره
خانوم بدون نفسم هميشه بوي تو داره طعم لبات بوي بهاره
خانومي عکس تو هميشه روي ديواره يارگاريت ازاين به بعد دود سيگاره

من يکيم که شبا چشاش خواب نداشت کسي که راحت غرورو زير پاش گذاشت
مثل اونا نيستم که رو پول مي خوابن همونايي که از امسال تو پول مي گاپن
من تو زندگيم به هيشکي تکيه ندادم مردمم بهم محبتو هديه ندادن
يادت گفتي دلت سنگ آقا گفتي غروب جمعه ست دلم تنگ آقا
گفتم عزيزدلم من برات چي بکنم برم جلو بابات غمه کشي بکنم
دوست داري جاي اينکه وسط پارک ترکت کنم کت امو بکنم بهت بدم گرمت کنم
ولي نميزارم اين جدايي سخت تر بشه
پس بادست کشيدن روگونت خوشگلت مي کنمو با يه بوسه وسط پارک ولت مي کنم

ولي دلم واسه نگات تنگ ميشه آخرين لحظه هايادم نميره حتي باورش سخته ببينم يکي ديگه دستاتو مي گيره
 

دل تو مثل دلم این همه دلتنگ که نیست

بخدا جنس دلم مثل دلت سنگ که نیست
همه حرفات پرکذب وپرنیرنگ وفریب
عشق من مثل تو وعشق تو بیرنگ که نیست
تنم اینجاست همه فکروخیالم پیش تو
توکه آرومی آخه تودل تو جنگ که نیست
وقتی رفتی واسه من حتی دلت تنگ نشد
خونه عشق و شناختن کار هر سنگ که نیست

به همین سادگی رفتم بی خداحافظی عزیزم
سهم تو شده روزه تازه سهمه منه که اشک بریزم
به همین سادگی کم شد عمر گلبوته تو دستم
گله ازتو نیست میدونم خودم اینو از تو خواستم
به جون ستاره هامون تو عزیزتراز چشامی
هرجاهستی خوب و خوش باش تا ابد بغض صدامی
تورو محض لحظه هامون نشه باورت یه وقتی
که دوست ندارم اینو به خدا گفتم به سختی
من اگه دوست نداشتم پای غم هات نمی موندم
واست این همه ترانه از ته دل نمی خوندم
اگه گفتم برو خوبم واسه این بود که می دیدم
داری آب میشی میمیری اینو از همه شنیدم
دارم از دوریت میمیرم
تاکنار من نسوزی از دلم نمیری عمرم
نفسامی که هنوزی
تورو محض خیره هامون که نفس نفس خدا شد
ازهمون لحظه که رفتی روحم از تنم جداشد
تو که تنها نمیمونی منه تنهارو دعاکن
خاطراتمو نگه دار اما دستامو رها کن
دست تو اول عشق بسپرش به آخرین زن
زنی که پشت دیوار واسه چشمات گریه می کرد